Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2012

2011 Πικρή γεύση!

Το 2011 ήταν μια πολλά υποσχόμενη χρονιά για μένα ή μάλλον οι προηγούμενες 2-3 χρονιές είχαν δημιουργήσει αρκετές προσδοκίες.
Στην  αρχή της χρονιάς ήθελα να μεταπηδήσω για λίγο από το βουνό στην άσφαλτο με απώτερο σκοπό να πάρω μέρος στο Σπάρταθλο. Έτσι έλαβα μέρος στο αγώνα 100ΚΜ στα Μέγαρα και παρόλο την ελλιπή προετοιμασία κατάφερα να τερματίσω μέσα στο στόχο για κάτω από 10 ώρες και 30’ που είναι το όριο για το Σπάρταθλο σε 9 ώρες 00: 42’’. Πολύ μεγάλη βοήθεια είχα από τον φίλο Βασίλη Περικλέους αφού πήγαμε όλον τον αγώνα μαζί και με τράβηξε με τον γρήγορο ρυθμό του.


Ένα μήνα μετά συμμετείχα στον αγώνα 36ΚΜ Trail Running στην γειτονική Καρδαμύλη και έκανα αρκετά καλό για την εποχή (τέλη Μάρτη) χρόνο 4 ώρες και 25’.

Λίγο πριν τελειώσει ο Γενάρης ένα τηλεφώνημα από τον πολύ καλό φίλο Νίκο Πέτροπουλο με έκανε να δηλώσω συμμετοχή στον περίφημο UTMB. Την προηγούμενη χρονιά είχα λάβει συμμετοχή και παρόλο που ο αγώνας είχε διακοπεί στον αγώνα των 89ΚΜ που είχε γίνει την άλλη μέρα τα είχα πάει πολύ καλά. Έτσι ο στόχος μεταβλήθηκε πάλι για το βουνό.Πάλι με τηλεφώνημα του Νίκου δηλώνουμε και οι δύο στον περίφημο OlympusMarathon.
Αρχές Μάιου ξεκινά η προετοιμασία για UTMB με μια διάσχιση Ταϋγέτου από Καλαμάτα – Σπάρτη παρέα με τον πολύ καλό φίλο Χρίστο Μασούρα. Η διαδρομή Καλαμάτα – Άνω Βέργα – Κοτσυφάλωνα – άγιος Παντελεήμονας – Άσπρα Χώματα – Κοντοβούνια – Παξιμάδι – Κοπριές – Μυστράς (Κάστρο) – Σπάρτη . Μας πήρε 8 ώρες και 10’ περίπου σε 52ΚΜ, 2800+ υψομετρική.

Αρχές Ιουνίου είχε σειρά η δεύτερη διάσχιση από Καλαμάτα – Σπάρτη ,αυτή την φορά με παρέα τον Νίκο Πετρόπουλο και τον Δημήτρη Γερμακόπουλο. Η διαδρομή αυτή την φορά περνούσε από το ορεινό  χωριό Πηγάδια το φαράγγι του Ριντόμου το διάσελο του Χαλασμένου την κορφή του Ταϋγέτου και το μονοπάτι Ε4 ως τον Μυστρά. Το σύνολο 59ΚΜ με σχεδόν 3700+ υψομετρική  διαφορά.

Τρείς εβδομάδες μετά μαζί με τον Νικόλα τρέξαμε τον OlympusMarathon και τερματίσαμε μαζί σε μια αξιόλογη επίδοση για αγώνα προετοιμασίας 6 ώρες και 15’.


Επίσης μετά από τρείς εβδομάδες με τον Νίκο Πετρόπουλο και τον Χρίστο Μασούρα στην αρχή κάναμε την διαδρομή του Taygetos Marathon διαδρομή που έχουμε σχεδιάσει μαζί με τον Χρίστο 57-58ΚΜ με 3300+ σε 9 ώρες και 54’ 


Τελευταίο long run δύο εβδομάδες μετά 60ΚΜ 3000+ σε 8 ώρες και 20’ .

Το UTMB  ήταν για μένα ο αγώνας που έμελε να είναι ο πρώτος που θα εγκατέλειπα.
Αιτία ένας παλιός τραυματισμός στο γόνατο που με ανάγκασε να σταματήσω μετά από 137ΚΜ και 7700+ . Το ψυχολογικό σοκ ήταν για μένα πολύ βαθύ, δεν το έχω ακόμα ξεπεράσει νομίζω.


Μετά από αυτό πάει το Σπάρταθλο, πάει και το Rout στο οποίο ο φίλος Νίκος Πετρόπουλος έκανε τρομερή επίδοση τερματίζοντας πρώτος.


Μες την κακή ψυχολογία αποφάσισα την τελευταία στιγμή να λάβω μέρος στην Κλασσική έτσι για να φτιάξω λίγο την ψυχολογία μου. Χαλαρό τρέξιμο και εύκολος τερματισμός σε 3 ώρες και 33’.

Η χρονιά έκλεισε πολύ ωραία με μια Ορειβατική εξόρμηση – ανάβαση στην κορφή του χιονισμένου Ταΰγετου την άλλη μέρα από τα Χριστούγεννα.

Τελικά η «γεύση» από το 2011 δεν ήταν καλή σαν τις προηγούμενες χρονιές και έχει αφήσει σημάδια πάνω μου.
Τώρα σιγά σίγα να ξαναβρώ το βήμα μου και να πάρω μέρα με μέρα  την νέα χρονιά και ίσως με βγάλει στο φως…

   

Τετάρτη 18 Ιανουαρίου 2012

Καλώς σας βρήκα!

Ορεινές Περιπλανήσεις ο τίτλος του Blog που δημιούργησα για να μοιραστώ κάποιες σκέψεις , εμμονές , εικόνες , εμπειρίες και ότι άλλο αξιοπερίεργο θεωρήσω ότι χρήζει αναφοράς. Οι αναρτήσεις αυτές  μην περιμένετε να είναι λογοτεχνικά κείμενα .Θα είναι λέξεις και φράσεις που θα κουβαλούν προσωπικές αδυναμίες και ψυχικά ερεθίσματα.
Ο τίτλος παραπέμπει περσότερο σε ορειβατικές διαδρομές και όχι σε Trail Running με το οποίο  ασχολούμαι περσότερο από την ορειβασία τα τελευταία χρόνια. Παρόλα αυτά όμως μέσα μου νιώθω πολύ περσότερο ορειβάτης παρά δρομέας όταν είμαι στο βουνό παρόλο που τρέχω. Άλλωστε οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο!!!!
Καλώς σας βρήκα λοιπόν…….